Google

Sunday, August 26, 2007

«Τείχος» κατά της λαθρομεταναστεύσεως στην Ισπανία

Απο εδώ

Εάν στην καταδυναστευόμενη από το αφελληνισμένο «προοδευτικό»- αριστερονεοφιλελεύθερο- διαπλεκόμενο παρακράτος, Ελλάδα, σέ λένε «φασίστα» και «ρατσιστή» επειδή τολμάς να δηλώνεις ότι υπάρχει πρόβλημα με 1.500.000 και πλέον λαθρομετανάστες, την σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ισπανίας πώς θα έπρεπε, άραγε, να τήν χαρακτηρίσουμε;


«Η Καθημερινή», Tετάρτη, 6 Σεπτεμβρίου 2006

«Τείχος» για μετανάστες στην Ισπανία

Σκληρά μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης προτίθεται να λάβει η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ισπανίας, μετά και το νέο κύμα των 1.900 μεταναστών οι οποίοι έφτασαν στα Κανάρια Νησιά, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Από τις αρχές του έτους, περισσότεροι από 20.000 ξένοι έχουν φτάσει λαθραία στην Ισπανία, ενώ η μετανάστευση χαρακτηρίζεται από τους Ισπανούς ως το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας, σημαντικότερο ακόμη και από την ανεργία.

Η Ισπανία σχεδιάζει αυστηρά μέτρα για λαθρομετανάστες

ΜΑΔΡΙΤΗ. Σκληρά μέτρα προτίθεται να λάβει η κυβέρνηση Θαπατέρο, για να αντιμετωπίσει το ογκούμενο κύμα λαθρομεταναστών που δέχεται η Ισπανία. Μόνο το περασμένο Σαββατοκύριακο έφτασαν στις Καναρίους Νήσους 1.965 μετανάστες από τη δυτική Αφρική -σχεδόν οι μισοί απ’ όσους έφθασαν συνολικά στην περιοχή, καθ’ όλη τη διάρκεια του 2005.

Την ίδια στιγμή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μετανάστευση αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για την ισπανική κοινωνία. Με αυτά τα δεδομένα, η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης, Τερέσα Φερνάντες ντε λα Βέγκα, δήλωσε ότι η Ισπανία δεν μπορεί να ανεχτεί αυτή την κατάσταση. Σηματοδοτώντας στροφή στη μέχρι τώρα μεταναστευτική πολιτική της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, η κ. ντε Λα Βέγκα τόνισε με έμφαση ότι «οποιοσδήποτε εισέρχεται παράνομα στην Ισπανία, αργά η γρήγορα θα πρέπει να εγκαταλείψει τη χώρα». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνος, ο οποίος επισήμανε ότι αφ’ ενός η Ισπανία θα πρέπει να αυξήσει τους ελέγχους στα σύνορά της, αφ’ ετέρου οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να απλοποιήσουν τους μηχανισμούς επαναπατρισμού των μεταναστών.

Το 64% των Ισπανών, σύμφωνα με δημοσκόπηση του ραδιοφωνικού σταθμού Cadena Ser, θεωρεί την έλευση των μεταναστών το πιο σημαντικό πρόβλημα της χώρας, σημαντικότερο ακόμη και από την ανεργία. Τον περασμένο Απρίλιο, το ανάλογο ποσοστό των Ισπανών ανερχόταν σε 30%. Εκτοτε όμως ο αριθμός των μεταναστών που έφτασαν στην Ισπανία, έχει ξεπεράσει τις 20.000 -από τις αρχές του έτους- ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχών, 550 εξ αυτών έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να μεταβούν στη χώρα. Η Ισπανία έχει ήδη ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση να αυξήσει τις θαλάσσιες περιπολίες που θα εμποδίζουν τους μετανάστες να πλησιάζουν τις ακτές της και ζητεί επίσης τη λήψη συγκεκριμένων πρόσθετων μέτρων για την προστασία των θαλάσσιων συνόρων της.

Με πρωτοβουλία της, η ισπανική κυβέρνηση θα οργανώσει διάσκεψη στα τέλη του μήνα, στην οποία θα συμμετέχουν οι υπουργοί Εξωτερικών και Εσωτερικών, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Σλοβενίας -των οκτώ χωρών που ορίζουν τα νότια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης- με σκοπό την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα. Σημειώνεται ότι κριτική στην ισπανική κυβέρνηση άσκησε και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Φράνκο Φρατίνι, ο οποίος υποστήριξε ότι η απόφαση της κυβέρνησης Θαπατέρο να νομιμοποιήσει 600.000 λαθρομετανάστες το 2005, ώθησε και άλλους να μεταναστεύσουν παράνομα στη χώρα.

Κώδωνας Κινδύνου !!!

Απο εδω

Μετά από μια 15ετία πολιτικής ανοιχτών συνόρων η Ευρώπη αισθάνεται την ανάγκη να σταματήσει την αθρόα είσοδο νέων μελών και να καταγράψει τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά της.
Στις 25 Σεπτεμβρίου ο Πρόεδρος της Κομισιόν κ. Μπαρόζο δήλωσε ότι μετά την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας πρέπει να σταματήσει η περαιτέρω διεύρυνση της Ε.Ε. Η Γερμανίδα Καγκελλάριος Άγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος Κεντροδεξιός υποψήφιος για την Προεδρία Νικολά Σαρκοζί τόνισαν για πολλοστή φορά ότι η Τουρκία δεν μπορεί να γίνει πλήρες μέλος της Ένωσης. Μάλιστα ο Γάλλος πολιτικός προχώρησε στην πρόταση να καθορισθούν σαφώς ποια είναι τα γεωγραφικά και πολιτιστικά σύνορα της ηπείρου μας. Την σοβαρότατη πιθανότητα να οδηγηθεί η Τουρκία σε μία ειδική σχέση με την Ε.Ε. υπαινίχθηκε και η Ελληνίδα Υπουργός Εξωτερικών μιλώντας στις 31 Ιουλίου στο σύνολο των Ελλήνων Πρέσβεων που υπηρετούν στο εξωτερικό. Είναι προφανές ότι η επίσημη πολιτική της χώρας μας οφείλει να λάβει υπ’ όψιν την γενικότερη ευρωπαϊκή δυσφορία για οποιαδήποτε μελλοντική διεύρυνση της Ένωσης.

Σε όλες τις χώρες της "παλιάς Ευρώπης", όπως χαρακτηριστικά αποκαλούνται οι 15, επικρατεί διάχυτη η ανάγκη καθορισμού και θωράκισης των συνόρων της Ευρώπης. Κορυφαίοι πολιτικοί ζητούν ανοιχτά πλέον να ξεφύγουμε από ιδεολογικές αγκυλώσεις και να δούμε κατάματα το γεγονός ότι δεν χωρούν στην Ευρώπη άλλοι οικονομικοί μετανάστες, όσο κι αν έχουμε την ανθρωπιστική διάθεση να τους βοηθήσουμε.

Έτσι παρατηρούμε την Ισπανία του Σοσιαλιστή Θαπατέρο να εκλιπαρεί - κυριολεκτικά- την ΕΕ να βοηθήσει με πλοία, περιπολίες, στρατό, αστυνομία κλπ στην θωράκιση των θαλασσίων συνόρων από τα κύματα Αφρικανών λαθρομεταναστών. Η Ιταλία με την κεντροαριστερή Κυβέρνηση του κ. Πρόντι ήταν από τις πρώτες που προσυπέγραψε την Ισπανική ανησυχία και ζήτησε στις 31 Αυγούστου να επιδείξουν όλοι οι Ευρωπαίοι αλληλεγγύη στις Μεσογειακές χώρες που προσπαθούν να επαναπατρίσουν τους λαθρομετανάστες. Και η Εργατική Κυβέρνηση της Βρετανίας απεφάσισε να περιορίσει σημαντικά την διακίνηση εργατών από την Βουλγαρία και την Ρουμανία, όταν οι δύο βαλκανικές χώρες ενταχθούν στην Ε.Ε.

Στις 25 Σεπτεμβρίου μάλιστα, οκτώ επικεφαλής κυβερνήσεων της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής , υπέγραψαν επιστολή με την οποία ζητείται η συστράτευση όλων των Ευρωπαίων εταίρων για την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης και για την παρεμπόδιση εισόδου των πολυπληθών λαθρομεταναστών.

Ήδη η Ένωση έχει συστήσει ειδική υπηρεσία με το όνομα FRONTEX για την αυστηρή πλέον επιτήρηση των ευρωπαϊκών συνόρων και σ’ αυτήν καλούνται να συνεισφέρουν πλοία, αεροπλάνα και έμψυχο δυναμικό όλα τα κράτη – μέλη. Ταυτοχρόνως ο Επίτροπος της Ε.Ε. για θέματα Μετανάστευσης Φράνκο Φρατίνι επέκρινε δημοσίως την Ισπανία , διότι νομιμοποίησε 600.000 λαθρομετανάστες και έτσι ενεθάρρυνε νέα κύματα οικονομικών μεταναστών από την Σομαλία και την Μαυριτανία.

Παρατηρούμε λοιπόν ότι η πολιτική "για μια πολυπολιτισμική κοινωνία" είτε με τη μορφή του αμερικανικού "melitng pot", είτε με τη μορφή της γαλλικής αφομοίωσης των "banlieues" προσέκρουσε στις νέου τύπου νομοθεσίες πάταξης της μετανάστευσης της ΕΕ.

Η πολιτική των "χαλαρών" εσωτερικών συνόρων - ελέω συνθήκης Σένγκεν - και ο μη καθορισμός των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, οδήγησε χώρες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα να επιβαρύνονται με χιλιάδες λαθρομετανάστες που περνούν καθημερινά τα συνορά τους. Σύμφωνα μάλιστα με το Διεθνές Κέντρο Μεταναστατευτικής Πολιτικής στη Βιέννη, περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι παιρνούν λαθραία τα σύνορα της ΕΕ κάθε χρόνο.

Η θέση της Ελλάδας

Η χώρα μας μετά από εφαρμογή μίας 15ετούς πολιτικής ανοιχτών συνόρων κατέληξε από χώρα αποστολής μεταναστών σε χώρα υποδοχής κάτω από ένα βίαιο και ανεξέλεγκτο καθεστώς , δίχως τη σύμφωνη γνώμη του άμεσα πληττόμενου ελληνικού λαού.

Ο υπ. Δημοσίας Τάξης κ. Πολύδωρας πρόσφατα αποδέχτηκε το γεγονός ότι καθημερινά η Ελλάδα δέχεται περίπου 500 λαθρομετανάστες από την πλευρά της Τουρκίας εκ των οποίων μόνο 10-15% δύναται να εντοπίζουν οι Αρχές. Ενώ υποστήριξε ακόμη ότι 1.000.000 λαθρομετανάστες έχουν εισέλθει στην χώρα τα τελευταία 10 χρόνια. Σίγουρα ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος, ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς και εκείνους που περνούν σε άλλες χώρες της ΕΕ. Οι Αρχές ενδεχομένως συστηματικά μειωμένα νούμερα γιανα μην υπάρξει κοιωνική "έκρηξη". Παρ'όλα αυτά ανεπίσημες πηγές ανεβάζουν αυτά τα νούμερα σε 2,6 εκατ μονίμως διαβιούντες αλλοδαπούς στη χώρα μας.

Μία πραγματικά ενδιαφέρουσα θέση έχει πάρει ανοικτά για τη λαθρομετανάστευση ο κ. Κων/νος Ρωμανός, καθηγητής στο παν/μιο Αιγαίου:

"... Η φράση «ομαλή ένταξη» ή «ενσωμάτωση» των μεταναστών χρησιμοποιείται κατά κόρον σε όλες τις διαβουλεύσεις των υπευθύνων όπως και τις κινητοποιήσεις των ακτιβιστών. Πολλοί ερμηνεύουν την «ομαλή ένταξη» ως πολιτιστική αφομοίωση των μεταναστών στον Ελληνισμό! Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα: «Το άρθρο 66 του νέου μεταναστευτικού νόμου θεωρεί ως γνώμονα της κοινωνικής ένταξης των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν στην Ελλάδα τη διατήρηση της διαφορετικότητας και της πολιτισμικής τους ιδιαιτερότητας (!)». «Αποποιείται η Ελλάδα της ενσωμάτωσης και στοχεύει πανηγυρικά στην κοινωνική ένταξη ως συνύπαρξη και αρμονική συμπόρευση πολιτισμικών ετεροτήτων». Η επιστροφή, έστω και αποσπασματική, στην αντίληψη του Ελληνισμού ως εξωστρεφούς κοσμοπολιτισμού δεν μπορεί παρά να δημιουργεί αισθήματα αισιοδοξίας»..."

"... Στο ως άνω άρθρο αναφέρεται ότι το 2015 κατά εκτίμηση του ΟΗΕ ο πληθυσμός της Ελλάδας θα φθάσει τα 14.2 εκατομμύρια. Κατά τις εκτιμήσεις μας τον αριθμό αυτό θα τον έχουμε προσεγγίσει πολύ κοντύτερα στο παρόν μας..."

"...Εδώ θα καταθέσουμε μία άλλη σκέψη. Οι ΗΠΑ επιδοτούν το Μεξικό προκειμένου να συντηρεί στα βόρεια σύνορά του μία ζώνη-φίλτρο που συγκεντρώνει τους μετανάστες που πορεύονται προς τις ΗΠΑ έτσι ώστε να μειωθεί η πίεση του μεταναστευτικού ρεύματος προς αυτές. Ομοίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχορηγεί, κατά πρόταση του γερμανού Υπουργού Εσωτερικών Schilly, το Μαρόκο ως φίλτρο της αφρικανικής μετανάστευσης προς βορράν. Μήπως η Ελλάδα επιδοτείται κάτω από το τραπέζι για να παίζει ρόλο φίλτρου της μετανάστευσης στα ανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Σε συνάρτηση με την τελευταία σκέψη υπάρχει ένα αξιοπρόσεκτο στοιχείο. Η Ελλάδα έχει συνυπογράψει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες τη συνθήκη Σέγκεν. Το ένα σκέλος αυτής αφορά την αστυνόμευση και την αντιτρομοκρατική νομοθεσία στο εσωτερικό των χωρών της Ευρώπης, το άλλο την προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων από την λαθρομετανάστευση και τους όρους που πρέπει να πληρούνται προκειμένου να χορηγείται βίζα εισόδου στους αλλοδαπούς. Είναι παρά ταύτα γνωστό και δεδηλωμένο ότι το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστών εισήλθαν και εισέρχονται παράνομα στην Ελλάδα, όπου όχι μόνο δεν διώκονται ή απελαύνονται, αλλά νομιμοποιούνται. Γιατί ανέχεται η Ευρώπη αυτήν την κατάφορη παραβίαση της συνθήκης Σέγκεν εκ μέρους της Ελλάδας, αν δεν υπάρχει ειδική μυστική πρόβλεψη που να εξαιρεί την Ελλάδα από αυτό το σκέλος της συνθήκης;..."

Την ώρα που σε ολόκληρη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ η λαθρομετανάστευση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, μάλλον πως ήρθε η ώρα και για την Ελλάδα να λάβει ανάλογες δράσεις. Να αντιμετωπίσει ώριμα το ζήτημα και με καθαρό μυαλό να θέσει τα όρια πουμπορεί να αντέξει η κοινωνία της, πριν η μετανάστευση μεταληθεί σε θρυαλλίδα που προβλέπουν τα δυστοπικά σενάρια για το μέλλον της ...

Παυλόπουλος: Θα νομιμοποιούμε συνεχώς λαθρομετανάστες

Την Δευτέρα 7 Μαΐου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ συνέντευξη του Υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου στην οποία ο κ. Παυλόπουλος απάντησε και σε ερωτήσεις αναγνωστών. Μία από αυτές ήταν του συγγραφέα, επικοινωνιολόγου και αρθρογράφου των "Ελληνικών Γραμμών", Γιάννη Κολοβού για την λαθρομετανάστευση.

Πόσες ακόμα προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησης μεταναστών σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση; Δεν προβληματίζεται ότι έτσι δίνει κίνητρο σε άλλους μετανάστες να μπουν στη χώρα, έστω και παρανόμως, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα νομιμοποιηθούν;

Θα κάνουμε όσες προσπάθειες νομιμοποίησης χρειάζεται ώστε να μην υπάρχει έστω και ένας παράνομος μετανάστης στη χώρα μας. Διότι η ποιότητα της Δημοκρατίας μας και ο πολιτισμός μας μάς επιβάλλουν να μην υπάρχουν παράνομοι μετανάστες, αφού οι παράνομοι μετανάστες είναι εύκολα θύματα μαύρης εργασίας και παραβίασης των δικαιωμάτων τους. Οι μετανάστες στην Ελλάδα είναι διαχρονικώς, σύμφωνα με τον πολιτισμό μας, πρόσωπα ιερά. Και αυτό το έχουμε αποδείξει και με την πολιτική μας. Κατά τα λοιπά, έχουμε πάρει τα μέτρα μας με τη νομοθεσία την οποία θεσπίσαμε, ώστε να μην υπάρχει εφεξής εκείνη η ανεξέλεγκτη κίνηση μεταναστών την οποία γνωρίσαμε στο παρελθόν, όταν, δυστυχώς, η Ελλάδα ήταν ξέφραγο αμπέλι.

Η απάντηση του κ. Παυλόπουλου σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει κατά νου κάποιο συγκεκριμένο αριθμό μεταναστών που έχει ανάγκη η οικονομία και επίσης παραβλέπει ότι τα σύνορά μας δεν είναι αδιαπέραστα. Ήδη προ 2 εβδομάδων ο Πολύδωρας παραδέχθηκε ότι κάθε χρόνο μπαίνουν 100.000 παράνομοι και απελαύνονται οι 80.000. Άρα, ακόμα και μ' αυτά τα στοιχεία, έχουμε καθαρή ετήσια "εισροή" στην χώρα μας 20.000 νέων παρανόμων μεταναστών. Άρα με το σκεπτικό Παυλόπουλου, κάθε τουλάχιστον 5-10 χρόνια θα χρειαζόμαστε και μία νέα "ευκαιρία" νομιμοποίησης. Ένα ακόμα θέμα στο οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ είναι έκθετη...

«Αν αύριο έφευγαν όλοι οι μετανάστες από την Ελλάδα...»

του Γιάννη Κολοβού

«Αν αύριο έφευγαν όλοι οι μετανάστες από την Ελλάδα...», αυτό το σενάριο διερεύνησαν οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής και τα συμπεράσματά τους είναι εξόχως αποκαλυπτικά (1). Αποκαλυπτικά της μονομέρειας με την οποία προσεγγίζει το θέμα ένα ίδρυμα, σκοπός του οποίου είναι να συμβουλεύσει την ελληνική κυβέρνηση αναφορικά με τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν για την καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματος.

Σύμφωνα λοιπόν με το ΙΜΕΠΟ, αν αύριο έφευγαν όλοι οι μετανάστες από την Ελλάδα η οικονομία της ουσιαστικά θα καταστρεφόταν! Οι συνέπειες, όπως περιγράφονται από το ΙΜΕΠΟ, θυμίζουν σενάριο της «Αποκαλύψεως»:

  • Η γεωργία θα αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα λόγω έλλειψης εργατικών χεριών.
  • Η ανεργία θα αυξανόταν λόγω του ότι η έλευση των μεταναστών δημιούργησε ανάγκες, για την κάλυψη των οποίων δημιουργήθηκαν δευτερογενώς 35.000 θέσεις εργασίας. Εδώ, το ΙΜΕΠΟ φέρνει ως παράδειγμα την περίπτωση των σχολείων τα οποία παραμένουν ανοικτά λόγω των παιδιών των μεταναστών και έτσι έχουν δουλειά οι δάσκαλοι!
  • Η κατανάλωση θα μειωνόταν σημαντικά και έτσι η αγορά θα υφίστατο σοκ λόγω του ότι οι επιχειρήσεις θα αδυνατούσαν να διαθέσουν τα προϊόντα τους, ενώ οι επιστήμονες του ΙΜΕΠΟ δεν απέκλειαν - λόγω των προαναφερθέντων - νέο κύμα αστυφιλίας και οριστική ερήμωση της υπαίθρου.

Θα έχει κάποια θετική επίπτωση η (υποθετική) φυγή όλων των μεταναστών; Το ΙΜΕΠΟ βρίσκει μόνο τρεις:

  • 5.000 Έλληνες θα εύρισκαν εργασία.
  • Θα υπήρχε μία μικρή αύξηση των μισθών.
  • Θα σημειωνόταν μία μικρή μείωση των τιμών.

Ας εξετάσουμε πόσο «στέκει» αυτή η εικόνα καταστροφής της πατρίδας μας από την υποθετική φυγή των μεταναστών:

1) Το σενάριο είναι εξ’ αρχής λανθασμένο γιατί η απομάκρυνση των (εκ των υστέρων νομιμοποιηθέντων) μεταναστών δεν είναι απαραίτητο να γίνει μονομιάς, αλλά σταδιακά (όπως θα λήγουν οι άδειές τους) και με προγραμματισμό ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι όποιες αρνητικές επιπτώσεις.

2) Το κράτος θα πρέπει να μετατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση όπου ουσιαστικά οι μετανάστες, εισερχόμενοι παρανόμως, επέβαλλαν την παρουσία τους στην Ελληνική κοινωνία, σε μία κατάσταση όπου οι μετανάστες που θα ζουν και θα εργάζονται στην Ελλάδα θα έχουν επιλεγεί από το κράτος βάσει των εκάστοτε αναγκών της ελληνικής οικονομίας για όσο αυτές υπάρχουν.

3) Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, όσοι έχουν νόμιμη άδεια παραμονής θα παραμείνουν μέχρι την λήξη της. Το κράτος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν παραμέτρους όπως η εθνική ασφάλεια, η κοινωνική συνοχή και οι ανάγκες της οικονομίας, θα πρέπει να εξετάσει κατά πόσον πρόκειται να τους ανανεώσει αυτήν την άδεια. Σε όσους η άδεια δεν θα ανανεωθεί, θα πρέπει να το πληροφορηθούν εγκαίρως. Το κράτος θα πρέπει επίσης να εξετάσει αν οι θέσεις εργασίας αυτών των οποίων η άδεια δεν θα ανανεωθεί μπορούν να καλυφθούν από Έλληνες. Αν δεν καλύπτονται από Έλληνες, τότε το κράτος θα πρέπει να αναζητήσει μετανάστες αυτών των ειδικοτήτων από χώρες της επιλογής του. Κατόπιν διαδικασίας ελέγχου των υποψηφίων μεταναστών θα πρέπει να επιλέξει τους καλύτερους, οι οποίοι θα έρθουν στην Ελλάδα γνωρίζοντας που θα εργασθούν και για πόσο χρονικό διάστημα. Έτσι, μία κατάσταση «κατ’ επίφασιν» ελεγχόμενη, μετατρέπεται σε πλήρως ελεγχόμενη. Εννοείται ότι όσοι βρίσκονται στην χώρα παρανόμως θα πρέπει να επαναπατρισθούν.

4) Η γεωργία μας, παρά την παρουσία των μεταναστών, αντιμετωπίζει ήδη σοβαρό πρόβλημα καθώς η απασχόληση σε αυτήν σημειώνει σημαντική πτώση (μείον 11,8% κατά το 2005 (2)) ενώ ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Τζανέτος Καραμίχας κάνει λόγο για μεγέθυνση της αποεπένδυσης στον κλάδο και μείωση της ανταγωνιστικότητάς του (3). Πώς να μην υπάρχει αποεπένδυση όταν ο γαιοκτήμονας, λόγω της ύπαρξης φθηνών εργατικών χεριών, δεν έχει κίνητρο να επενδύσει στην χρήση καινοτομιών και νέων τεχνολογιών; Και άρα, πώς να μην μειώνεται η ανταγωνιστικότητα του κλάδου;

5) Τα περί 35.000 θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν λόγω των μεταναστών και οι οποίες υπερκαλύπτουν τις 5.000 που «χάθηκαν» εξ’ αιτίας τους θυμίζουν τις φαιδρές απόψεις της ΓΣΕΕ περί ... πολλαπλασιαστή (4). Επιπλέον, αν αυτό ίσχυε, τότε γιατί η κυβέρνηση σπεύδει να «μπλοκάρει» την είσοδο εργατικού δυναμικού από την Βουλγαρία και την Ρουμανία μέχρι το τέλος του 2008 (5); Αν η μαζική μετανάστευση έχει σημαντικές θετικές συνέπειες για την απασχόληση των γηγενών -όπως διατείνεται το ΙΜΕΠΟ- γιατί η κυβέρνηση εμποδίζει την έλευση και άλλων ώστε οι «θετικές» συνέπειες να συνεχισθούν και να αυξηθούν; Η διγλωσσία και η υποκρισία είναι εμφανής... Πάντως, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, λόγω της αυξημένης εισροής φθηνού μεταναστευτικού δυναμικού στην Βρετανία, η ανεργία των γηγενών στην χώρα αυτή αυξήθηκε από 4,8% το 2005 σε 5,6% το 2006 (6). Φαίνεται ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα όπου «ισχύει» ο πολλαπλασιαστής...

6) Για το παράδειγμα των δασκάλων τί να σχολιάσουμε; Ότι η αβελτηρία των κυβερνήσεων των τελευταίων 30 ετών να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπογεννητικότητας οδηγεί στην επίκληση των παιδιών των μεταναστών προκειμένου να ... μείνουν τα σχολεία ανοικτά και άρα να ... έχουν δουλειά οι δάσκαλοι;

7) Τέλος, ακόμα και η «περιβόητη» κατανάλωση η οποία γίνεται από τους μετανάστες είναι αμφίβολο κατά πόσον υποστηρίζεται από στοιχεία καθώς είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος, πώς γίνεται άνθρωποι με αρκετά χαμηλότερο εισόδημα από τους γηγενείς, με μεγαλύτερη αποταμίευση από τους γηγενείς, με λιγότερο δανεισμό από τους γηγενείς και με αποστολή εμβασμάτων στις χώρες προέλευσής τους να έχουν τέτοιο υπόλοιπο εισοδήματος προς κατανάλωση ώστε η «φυγή» τους να προκαλέσει «σοκ» στην αγορά!

Οι επιστήμονες του ΙΜΕΠΟ στέκονται μόνο σε κάποιες (αποκλειστικώς οικονομικής φύσεως) συνέπειες και ιδιαιτέρως στην αρνητική τους πλευρά και αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν σε άλλες, ευρύτερες συνέπειες για την κοινωνία από την φυγή των μεταναστών, όπως:

  • Πτώση κατά περίπου 35% της βαριάς εγκληματικότητας.
  • Μείωση κατά 40% του πληθυσμού των φυλακών.
  • Μείωση της μαύρης εργασίας.
  • Μείωση του παραεμπορίου.
  • Μείωση των δαπανών για υγειονομική κάλυψη μεταναστών, οι οποίοι υποασφαλίζονται (7).
  • Μείωση της αναδιανομής του εισοδήματος εις βάρος των φτωχότερων Ελλήνων (8).
  • Μείωση των κινδύνων από την δημιουργία συμπαγών εθνοτικών κοινοτήτων στο εσωτερικό της χώρας οι οποίες προέρχονται από όμορα κράτη.
  • Μείωση του κινδύνου ανάπτυξης του ισλαμικού φονταμενταλισμού στην χώρα.
  • Αύξηση του κινήτρου των εργοδοτών για εκσυγχρονισμό της παραγωγικής διαδικασίας.
  • Αύξηση της κοινωνικής συνοχής.
  • Αποφυγή προβλημάτων εθνικής ταυτότητας και «πολυπολιτισμικών» πειραματισμών οι οποίοι, όπου εφαρμόσθηκαν στην Ευρώπη, κατέληξαν σε ... τραγωδία!

Όλες αυτές οι συνέπειες φαίνονται να διέλαθαν της προσοχής του ΙΜΕΠΟ, το οποίο εστιάζει μόνο στην οικονομία αδιαφορώντας για τις υπόλοιπες παραμέτρους του φαινομένου (εθνικές, κοινωνικές, ταυτότητας, εθνικής ασφαλείας, εθνικής και κοινωνικής συνοχής). Είναι εμφανής η προσπάθεια των ιθυνόντων να «δείξουν» στον Ελληνικό λαό ότι αν αποδεχθεί την υπάρχουσα κατάσταση «θα ωφεληθεί η τσέπη του». Όμως, ακόμα και αν αυτό ήταν σωστό, κάποια πράγματα δεν είναι μόνο θέμα «τσέπης»... Υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί παράγοντες τους οποίους το ΙΜΕΠΟ παραβλέπει. Δυστυχώς τα παθήματα άλλων κρατών (π.χ. Βρετανία) δεν γίνονται μαθήματα... Ούτε και οι προειδοποιήσεις της ΕΕ, ότι «η μαζική νομιμοποίηση των παρανόμων μεταναστών δεν αποτελεί λύση μακροπρόθεσμα, δεδομένου ότι με ένα τέτοιο μέτρο δεν επιλύονται τα πραγματικά βαθύτερα προβλήματα» (9), λαμβάνονται υπ’ όψιν. Ερήμην του ελληνικού λαού, το υπουργείο Εσωτερικών προχωρά σε τέταρτη (!) προσπάθεια νομιμοποίησης μεταναστών... «φιλοδοξώντας» να νομιμοποιήσει (εκ των υστέρων) άλλες 100.000 (10). Πότε θα γίνει επιτέλους ένας ειλικρινής δημόσιος διάλογος για το θέμα;

Παραπομπές
1) Οι απόψεις του ΙΜΕΠΟ για το θέμα αυτό παρουσιάσθηκαν από τις φιλοκυβερνητικές «Απογευματινή» και «Ελεύθερος Τύπος» στις 2/12/2006 και 7/12/2006 αντιστοίχως. Όταν δημοσιοποιηθεί ολόκληρη η μελέτη τότε θα γίνει εκτενέστερη ανάλυση και παρουσίασή της.
2) «Τα Νέα» 4/12/2006
3) «Το Βήμα» 8/12/2006
4) Δες σχετικό άρθρο του γράφοντος στο «Ρεσάλτο», τεύχος 9.
5) Η σχετική κυβερνητική απόφαση προβλήθηκε με πρωτοσέλιδο από τον φιλοκυβερνητικό «Ελεύθερο Τύπο» ο οποίος έκανε λόγο για «STOP σε Βούλγαρους, Ρουμάνους» (17/11/2006).
6) «Daily Mail» 28/11/2006
7) Δες και σχετικές δηλώσεις του διοικητή του ΙΚΑ κ. Γ. Βαρθολομαίου (Καθημερινή 28-29/10/2006).
8) Δες σχετικό άρθρο του γράφοντος στο «Ρεσάλτο», τεύχος 8.
9) Πιό πρόσφατη σχετική «παραίνεση» είναι το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 28/9/2006 σχετικά με την κοινή πολιτική μετανάστευσης της ΕΕ, απ’ όπου και το σχετικό απόσπασμα.
10) Π.χ. «Καθημερινή» 29/11/2006


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 17 (Μάιος 2007) του μηνιαίου περιοδικού «Ρεσάλτο».

Η πρόταση του George J. Borjas περί μεταναστευτικής πολιτικής

του Γιάννη Κολοβού


Στον κουβανικής καταγωγής καθηγητή George J. Borjas έχουμε αναφερθεί και σε παλιότερο άρθρο. Είναι καθηγητής Δημόσιας Πολιτικής στην Σχολή Διακυβέρνησης John F. Kennedy του Πανεπιστημίου του Harvard και θεωρείται από τους κορυφαίους καθηγητές στον κόσμο σε θέματα οικονομικής της μεταναστεύσεως. Κατά τον Borjas, πριν γίνουν οι οποιεσδήποτε προτάσεις μεταναστευτικής πολιτικής, η χώρα θα πρέπει να αποφασίσει τι σκοπούς θέλει να πετύχει με την συγκεκριμένη πολιτική. Μάλιστα ο Borjas, αναφερόμενος στις ΗΠΑ, τονίζει ότι, αν εξαιρεθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες της Wall Street, όλοι οι υπόλοιποι αναγνωρίζουν ότι η μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να είναι επιλεκτική προκειμένου να διαθέσει τις περιορισμένες άδειες εισόδου στους καλύτερους μεταξύ των αιτούντων. Στην τελική ανάλυση, η κάθε μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να δίνει απάντηση σε δύο διακριτά ερωτήματα:

  • Πόσοι νόμιμοι μετανάστες θα πρέπει να εισέρχονται στην χώρα;
  • Τι είδους μετανάστες θα πρέπει να παίρνουν την άδεια εισόδου και εργασίας;

    Κατά τον Borjas, για να δοθεί απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να αποφασισθεί ποιάς από τις τρεις ομάδες την οικονομική ευμάρεια θα πρέπει να εξυπηρετήσει η μεταναστευτική πολιτική. Η αποτίμηση της βαρύτητας που έχει για την χώρα που θα δεχθεί τους μετανάστες η οικονομική ευμάρεια καθεμιάς από τις τρεις αυτές ομάδες θα καθορίσει και το περιεχόμενο της μεταναστευτικής πολιτικής.

    Η πρώτη ομάδα αποτελείται από τους γηγενείς της χώρας υποδοχής των μεταναστών, η δεύτερη από τους μετανάστες και η τρίτη από αυτούς που μένουν πίσω στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Κατά τον Borjas η μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να ενδιαφερθεί μόνο για την οικονομική ευμάρεια των γηγενών. Όμως και αυτή η επιλογή πολιτικής δεν θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν της μόνον την επίτευξη αύξησης του κατά κεφαλήν διαθέσιμου εισοδήματος για τους γηγενείς, αλλά και το μέγεθος της αναδιανομής εισοδήματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Δηλαδή, η επιλεγείσα μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να κάνει τους γηγενείς πιο πλούσιους, αλλά χωρίς να αυξάνει τις εισοδηματικές διαφορές μεταξύ των κατηγοριών των γηγενών εργαζομένων.

    Κατά τον Borjas οι ΗΠΑ θα ωφεληθούν αν δώσουν προτεραιότητα στην εισδοχή ειδικευμένων εργαζομένων. Για να επιλέξουν τους καλύτερους εκ των αιτούντων προτείνει ένα σύστημα βαθμολόγησης παρόμοιο με αυτό που εφαρμόζει ο Καναδάς. Στον Καναδά, ο κάθε υποψήφιος μετανάστης βαθμολογείται αναλόγως των χαρακτηριστικών και των προσόντων του και, αν η βαθμολογία του ξεπερνά το όριο, γίνεται δεκτός. Χαρακτηριστικά του υποψηφίου που βαθμολογούνται είναι η ηλικία, το εκπαιδευτικό επίπεδο, η γνώση συγκεκριμένων δεξιοτήτων και επιστημών, η εργασιακή εμπειρία, η γνώση της Αγγλικής ή της Γαλλικής γλώσσας, η ύπαρξη συγγενών στον Καναδά κ.λπ.

    Ο Borjas αναγνωρίζει ότι το σύστημα αυτό έχει ατέλειες όπως πχ. ότι τα αξιολογούμενα χαρακτηριστικά είναι αποτέλεσμα συσκέψεων κυβερνητικών αξιωματούχων και ότι αξιολογούνται μόνο εμφανή χαρακτηριστικά και όχι άυλα στοιχεία της προσωπικότητας. Όμως υπογραμμίζει ότι το εν λόγω σύστημα είναι απλό και χρήσιμο γιατί επιλέγει μετανάστες που θα είναι επωφελείς για την χώρα. Το όριο, αλλά και οι βαθμοί που δίνονται σε κάθε χαρακτηριστικό, μπορούν να μεταβάλλονται αναλόγως των μεταβολών των αναγκών της χώρας σε εργατικό δυναμικό, αλλά και με βάση του πόσο «επείγουσες» είναι αυτές οι ανάγκες.

    Σημαντικό σημείο της πρότασης του Borjas είναι και η άποψή του ότι όταν το μέγεθος μίας εθνοτικής ομάδας αυξάνεται τότε οι μετανάστες που ανήκουν σε αυτήν και τα παιδιά τους βρίσκουν πιο επικερδές το να αυτο-απομονωθούν σε έναν θύλακα και να δημιουργήσουν παράλληλες αγορές που συνυπάρχουν με την κύρια οικονομία. Η εξέλιξη αυτή ελαχιστοποιεί τα κίνητρα των μεταναστών της εν λόγω ομάδας να ενσωματωθούν στην υπόλοιπη κοινωνία και οικονομία με αποτέλεσμα και οι γηγενείς να επωφελούνται ελάχιστα από την παρουσία αυτής της εθνοτικής ομάδας, αλλά και η χώρα να μετατρέπεται σε συλλογή ξεχωριστών και διακριτών εθνοτικών ομάδων με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για την αποφυγή τέτοιων φαινομένων ο Borjas προτείνει τον περιορισμό των αδειών παραμονής και εργασίας που δίδονται σε κάθε εθνοτική ομάδα στο 5% του συνόλου των αδειών ως ανώτατο όριο.

    Τις απόψεις που μιλούν για έλλειψη εργατικών χεριών σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας ο Borjas τις απορρίπτει υπενθυμίζοντας ότι πολλοί κλάδοι της οικονομίας ισχυρίζονται ότι αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις εργατικού δυναμικού, ενώ πίσω από αυτές τις θέσεις στην πραγματικότητα κρύβεται η επιθυμία μείωσης των μισθών μέσω εισαγωγής νέων εργαζομένων. Ο Borjas τονίζει ότι οι διάφοροι κλάδοι θα αναζητήσουν εναλλακτικές μεθόδους παραγωγής τις οποίες είχαν αγνοήσει λόγω της απεριόριστης προσφοράς φθηνού εργατικού δυναμικού. Αυτές οι μέθοδοι μπορεί να είναι εντάσεως κεφαλαίου ή και εντάσεως τεχνολογίας και να καταστήσουν τους κλάδους αυτούς ακόμα πιό ανταγωνιστικούς. Επιπλέον, αν κάποια προϊόντα ακριβύνουν τότε οι καταναλωτές μπορούν να στραφούν σε υποκατάστατα προϊόντα που εξυπηρετούν τις ίδιες ανάγκες.

    Όσον αφορά τον αριθμό των μεταναστών που χρειάζεται η κάθε χώρα ο Borjas τονίζει ότι είναι ανώφελο να θεσπισθεί ένα συγκεκριμένο νούμερο καθώς οι οικονομικές συνθήκες αλλάζουν. Ο αριθμός των μεταναστών θα μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις συνθήκες της οικονομίας. Όταν η οικονομία βρίσκεται σε κάμψη και η ανεργία είναι υψηλή, τότε ο αριθμός των μεταναστών θα μειώνεται ή ακόμα και θα μηδενίζεται, ενώ αν η οικονομία αναπτύσσεται αυτός θα αυξάνεται.

    Για την παράνομη μετανάστευση ο Borjas προειδοποιεί ότι αν αυτή δεν αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά, τότε η οποιαδήποτε προσπάθεια μεταναστευτικής πολιτικής είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και τα οποιαδήποτε οικονομικά και κοινωνικά οφέλη από μία οργανωμένη μεταναστευτική προσπάθεια θα εξανεμισθούν. Ο Borjas προτείνει την επιβολή βαρύτατων ποινών σε όσους προσλαμβάνουν παράνομους μετανάστες. αλλά και την επιβάρυνση των εργοδοτών παρανόμων μεταναστών με το κόστος των δημοσίων υπηρεσιών που απολαμβάνουν οι μετανάστες (εκπαίδευση, ιατρικές υπηρεσίες κλπ). Επιπλέον, προτείνει την επιβολή ποινών στους ίδιους τους παράνομους μετανάστες όπως την κατάσχεση των υπαρχόντων τους (μετρητά, οχήματα, τραπεζικές καταθέσεις κλπ) και κατόπιν την απέλασή τους. Ο συνδυασμός αυτών των δύο πρακτικών κατά τον Borjas θα μειώσει την ροή παρανόμων μεταναστών προς μία χώρα.

    Μία ακόμη πρόταση του Borjas είναι η απευθείας σύνδεση του αριθμού των διαθεσίμων θέσεων νομίμων μεταναστών με τον αριθμό των παρανόμων μεταναστών που εισέρχονται. Αν μία χώρα είχε αποφασίσει να δεχθεί για παράδειγμα 200.000 νόμιμους μετανάστες, η αναφορά ότι την προηγούμενη χρονιά είχαν εισέλθει 50.000 παράνομοι μετανάστες θα μείωνε τον αριθμό των νομίμων μεταναστών σε 150.000 άτομα. Η σύνδεση αυτή έχει πολλαπλά οφέλη: α) η κοινωνία αντιλαμβάνεται το κόστος της χρήσης παρανόμων μεταναστών γιατί επιβαρύνθηκε με 50.000 «αγνώστους» αντί να επωφεληθεί από την εισδοχή 50.000 επιλεγμένων μεταναστών, β) παρ’ όλο που κάποιες εταιρείες θα επωφεληθούν από την εισροή των παρανόμων μεταναστών, άλλες εταιρείες, ειδικά όσες αναζητούν ειδικευμένο προσωπικό, θα αναγκαστούν να το αναζητήσουν από μικρότερο αριθμό επιλεγμένων μεταναστών και γ) οι ίδιες οι κοινότητες μεταναστών θα αντιληφθούν ότι η εισροή παρανόμων μεταναστών κάνει πιο δύσκολη την προσπάθεια συγγενικών και φιλικών τους προσώπων να έλθουν στην χώρα, ακόμη και αν έχουν τα προσόντα για να έρθουν νόμιμα.

    Πηγή
    Borjas G. “Heaven’s Door: Immigration policy and the American economy”, Princeton University Press, Princeton, New Jersey 1999.

  •